اسیر قبض و بسط روح...

اینکه وقتی فشارهای زندگی میان تو از اعتذال و حسن خارج نشی و از اعتبار و عیار نیافتی اتفاق مبارکیه، همون اتفاقیه که دنبالش هستم...

اینکه ناراحت نشم اگر مهمون سرزده و بدون اطلاع و اجازه ی من وارد اتاق خوابم بشه، اتاق خوابی که با عرف رایج جامعه خیلی فرق داره و همین فرق هم برای من یکم حل نشده ست و یه تضادی حس میکنم که اذیتم می‌کنه و بعد این اذیت سلسه وار باعث بشه به بچه ی مهمون اسباب بازی ندی و اون از لجش بچه تو محکم دوبار هل بده و بندازه زمین و اشک بچه ی کوچیکت دربیاد، بغضا لامه، بسبب انقباض فی روح الامه و ...

این قبض و بسط های روح از یک انسان بزرگی که در طی مراحل رشد مادی به مرحله ی والدگری رسیده، و بع بعی هم نیست و انسانه و...

حس می‌کنم دیر عقلم رسید به خیلی چیزا

وقتی هم داره می رسه عملم کمیتش لنگه